Syringa josikaea

Sering

Syringa josikaea komt oorspronkelijk uit Centraal- en Oost-Europa en is endemisch in Oekraïne en Roemenië waar hij zeldzaam aan het worden is. In het wild is hij altijd in de buurt van waterlopen te vinden, op humusrijke grond die altijd licht vochtig is. Het is een bijzonder vorstbestendige soort die goed gedijt in bergachtige of gematigde klimaten. Het is een grote struik, goed vertakt en gesteund door stijve stengels. Wanneer hij volgroeid is, kan hij 3 tot 4 m hoog en bijna even breed worden, afhankelijk van de groeiomstandigheden. Deze sering bloeit overvloedig op het uiteinde van zijn takken in mei-juni, een paar dagen na de gewone sering. De bloeiwijzen zijn vertakte, piramidale, licht knikkende, zeer geurige trossen, bestaande uit kleine buisvormige bloemen, purperroze van kleur, met intenser roze knoppen. De bloemen trekken veel vlinders en foeragerende insecten aan. Het blad is bladverliezend en bestaat uit elliptische, spitse bladeren van 6 tot 12 cm lang, met prominente nerven. De bladeren zijn groen aan de bovenkant, met een licht behaarde, grijzere onderkant. De bladeren kennen een gele herfstverkleuring alvorens af te vallen. Bij jonge struiken kan u de uitgebloeide bloemtoppen verwijfderen, oudere te grote struiken kunnen tussen november en maart kort gesnoeid worden tot 50 cm boven de grond.

Beknopte eigenschappen

Hoogte volgroeide plant:	3 - 4 M
Bloemkleur:	paars, lila, roze
Standplaats:	halfschaduw, zon
Grondsoort:	neutraal, humus
Vorm:	opgaand, struikvormig

Bloeiperiode

				X	X
jan	feb	maa	apr	mei	jun	jul	aug	sep	okt	nov	dec

Detailfoto's zijn een momentopname. Afhankelijk van seizoen kan deze er anders uitzien m.b.t. bloei, hoogte, blad, ...