Cupressocyparis leylandii 'Castlewellan'

Leylandcipres, gele leylandcypres

De cultivar 'Castlewellan Gold' (synoniem Castlewellan of Galway Gold), die in 1962 in Noord-Ierland werd geïntroduceerd, verschilt vooral van de klassieke Leylandcipres door de gele kleur van zijn bladeren. Hij is het resultaat van een kruising met de goudbladige Cupressus macrocarpa 'Lutea'. Cupressocyparis leylandii 'Castlewellan Gold' is een licht goudbladige variant die gekend staat om zijn zeer snelle groei, tot wel een meter per jaar en kan als boom wel 20m hoog worden. Zijn groei kan ingedamd worden door 2 keer per jaar te snoeien. Deze conifeer heeft van nature een regelmatige piramidale en dichte groeiwijze. Zijn soepele licht opstaande takken zijn van dichtbij bedekt met vrij grof gebladerte, dat aromatisch is als het verfrommeld wordt. De kleine, stompe, driehoekige bladeren zijn verstrengeld met korte cilindervormige twijgen die zelf aan de takken vastzitten. Jonge scheuten zijn bontgroen en goudgeel in de lente en worden groen in de zomer. De herfstbladeren zijn een mengeling van goud en groen en kleuren goudbruin in de winter als het weer koud wordt. Deze conifeer produceert pollen in het vroege voorjaar die voor sommige mensen allergeen kunnen zijn. De bolvormige groene vrouwelijke kegels worden bruin als ze volgroeid zijn. De roodbruine schors krijgt een grijzige tint naarmate hij ouder wordt. Deze boom heeft een penwortelsysteem waardoor hij zich heel diep in de grond kan verankeren om water en voedsel op te nemen en zelfs sterke wind kan weerstaan. Hij is niet veeleisend en zeer winterhard en gedijt goed op vrij arme kalk- en kleigronden, maar ook op vervuiling, zoutnevel en mist. Vermijd echter rotsachtige bodems en het zeer droge mediterrane klimaat.

Beknopte eigenschappen

Bloeiperiode