Platanus xhispanica (=acerifolia)

Gewone plataan, plataan, dakplataan

De gewone plataan is het resultaat van hybridisatie tussen de westelijke plataan (Platanus occidentalis), inheems in Noord-Amerika, en de oostelijke plataan (Platanus orientalis), inheems in Zuidoost-Europa en West-Azië. Deze kruising vond plaats in Spanje, vandaar de andere naam Platanus (x) hispanica die aan deze boom werd gegeven, maar dit gebeurde ook in Engeland rond 1650. Deze bijna steriele hybride produceert zeer weinig levensvatbare zaden en vermenigvuldigt zich voornamelijk door stekken. Zijn levensduur loopt in de honderden jaren. Het is een snelgroeiende boom met een lange rechte stam. Kenmerkend is de afschilferende bast met een lichtgroene tot geelgroene ondergrond en grijsgroene, donkergroene tot bruine loslatende delen. Het brede handlobbige blad heeft 3 - 5 spits getande lobben en is aan de onderzijde licht behaard. In de herfst kleurt het bruingeel. Afgevallen blad verteert slecht en blijft zodoende lang rond de boom liggen. De bolvormige bloeiwijzen hangen in paren aan lange stelen waaraan ook de stekelige vruchten verschijnen. Deze blijven tot ver in de winter in de boom hangen. Plataan verdraagt verharding uitermate goed maar oppervlakkige wortels kunnen verharding opdrukken. Verdraagt snoei tot zelfs in het oude hout uitermate goed. Bij jonge aanplant is het belangrijk een boompaal te plaatsen. Jonge takken zijn breukgevoelig en zeewind wordt slecht verdragen. De zaden bij Platanus x acerifolia zitten gerangschikt in bolvormige vruchten. Deze blijven vaak in de boom hangen tot het moment dat de nieuwe bloeiwijze verschijnt. De karakteristieke schors barst in grote schubben waardoor lichte plekken zichtbaar worden. In de lente zijn de jonge scheuten bedekt met lichtbruine haren die irriterend kunnen zijn voor de ogen, de huid en de luchtwegen.

Beknopte eigenschappen

Bloeiperiode